O kryzysie
Czym jest kryzys?
W teorii kryzysu podstawowym założeniem jest zasada homeostazy (równowagi) i potrzeba jej zachowania w systemie, w którym żyje człowiek.
Kryzys rozumiemy jako przejściowy stan nierównowagi wewnętrznej, wywołany przez krytyczne wydarzenie lub wydarzenia życiowe, wymagający istotnych zmian i rozstrzygnięć, ograniczony w czasie.
Krytyczne wydarzenia życiowe wyodrębniają się z biegu wydarzeń, są emocjonalnie znaczące, wymuszają zmianę w dotychczasowym funkcjonowaniu, mogą mieć zabarwienie emocjonalne pozytywne (np. ślub, urodzenie dziecka) i negatywne (np. zdrada, śmierć bliskiej osoby), wymuszają zmiany w dotychczasowym funkcjonowaniu osoby w rodzinie, życiu społecznym, w stosunku do świata i własnej osoby. Szczególnym obciążeniem dla równowagi psychicznej jest duża liczba wydarzeń krytycznych, zagęszczenie w czasie oraz ich negatywna ocena.
Ludzie w kryzysie są osobami normalnymi, nawet jeśli są w stanie lęku i napięcia. Kryzys jest reakcją człowieka zdrowego na trudną sytuację, w której dotychczasowe sposoby rozwiązywania problemów stały się niewystarczające.
